Volgens de CBS Bevolkingsprognose stijgt het aandeel 65-plussers in de bevolking tot 25 procent rond 2040. We gaan van 3,5 miljoen ouderen nu naar 4,7 miljoen in 2040, onder wie de groep 80 tot 100- jarigen aanzienlijk groeit. Dat betekent een toenemend beroep op de ouderenzorg. Daar krijgt ook de cliëntenraad mee te maken. Het belangrijkste adviesorgaan van de regering, de SER, adviseert nu over een houdbare ouderenzorg. Deze zorg is nog niet toekomstbestendig. Naast een tekort aan medische zorg zijn er verschillende problemen:
- Gebrek aan preventie
Er is een gebrek aan aandacht voor de preventie van gezondheidsklachten. Van jongs af aan zou je als samenleving in moeten zetten op preventie om gezondheidsproblemen te verminderen. Daarmee kun je decennia later medische ouderenzorg voorkomen. Meer aandacht voor gezond eten bijvoorbeeld om het overgewicht te voorkomen.
- Krapte arbeidsmarkt
Er is krapte op de arbeidsmarkt voor voldoende zorgpersoneel. Het is ontzettend moeilijk om mensen te behouden in de zorg of hen te verleiden om de zorg in te gaan. Om dit op te lossen moet je enerzijds de zorgvraag van ouderen verkleinen, door bijvoorbeeld te investeren in wijkwelzijnswerk. Anderzijds moet je het werk in de ouderenzorg aantrekkelijker maken en dat kan door de regeldruk, de bureaucratie daar weg te halen en zorgverleners weer autonomie te geven.
- Druk op mantelzorg
De druk op de mantelzorg is groot en wordt steeds groter. Probleem is dat deze groep zelf ook vergrijst, krimpt en overbelast raakt. Misschien is het een oplossing dat werkenden in Nederland bij wet de mogelijkheid krijgen voor zorgtaken aan ouderen. Een paar uur per week bijvoorbeeld. En dan zijn er ook nog de vrijwilligers die bijdragen in de zorg. Die groep is goud waard. Hun zeggenschap zou moeten worden vergroot.
- Onvoldoende woonruimte
Er zijn onvoldoende geschikte woningen voor ouderen. Uit een onderzoek blijkt dat er tot 2030 minimaal 500.000 ouderenwoningen nodig zijn.
- Tekort aan welzijnswerk
Tekort aan welzijnswerk en zorg in de wijk. Er is de afgelopen tien jaar bezuinigd op ontmoetingsruimten, sociaal werkers, thuiszorg en wijkteams. Het is een manier om in de wijk het ouderenwelzijn te organiseren. Er moet onderzocht worden wat wijken aan welzijnswerk nodig hebben en wat daarin financieel geïnvesteerd moet worden.
